Een verhaal van veerkracht

Petra (57) is al vanaf haar 20e nierpatiënt

Ze is geen geboren en getogen Rotterdamse en het is ook echt even wennen als Petra in de Maasstad gaat samenwonen met haar grote liefde Peter: ‘We zijn inmiddels zestien jaar bij elkaar en in de beginperiode deden we veel samen, van uitgaan tot op bezoek bij vrienden. Je merkte eigenlijk niet dat ik ziek was.’

‘Het was een geleidelijk proces dat vanaf mijn 20ste begon’, gaat Petra verder. ‘Ik was vaak ziek zonder dat er een duidelijk aanwijsbare reden was. Op een gegeven moment belandde ik in de onderzoeksmolen. Artsen vertelden dat ik een erfelijke nieraandoening heb die ‘cystenieren’ heet.’

Kleiner wereldje

Met medicijnen en een aangepast dieet kan de dialyse nog even worden uitgesteld, maar uiteindelijk volgen negen maanden van dialyse. Petra: ‘Mijn wereldje werd steeds kleiner. Het was werken, dialyseren, thuiskomen en slapen. Niet meer naar verjaardagen. Peter ging alleen. Ik heb al die tijd wel doorgewerkt, want ik ben ZZP’er. En niet werken, betekent: geen geld.’

Petra en Peter slaan zich er goed doorheen. ‘Ik zag dat Petra zich behoorlijk kon redden’, vertelt Peter. Het moest alleen niet te druk worden. En zelf ben ik gelukkig redelijk zelfstandig, het scheelt dat ik een koksachtergrond heb. Ik kan dan ook letterlijk mijn eigen boontjes doppen.’

En dan vertelt Peter dat hij een nier aan Petra wil schenken. Als blijk van dank stopt ze met roken. Op 7 mei 2013 is het zover en vinden de operaties plaats. ‘Plotseling bruiste ik weer van energie’, zegt Petra nu over haar succesvolle niertransplantatie. ‘Ik kon weer met vrienden afspreken; deze datum zie ik dan ook als mijn tweede verjaardag.’

Maar… nieuwe grote gezondheidsproblemen gooien roet in het eten. Er wordt borstkanker bij Petra ontdekt. Met chemobehandelingen zou zij haar donornier kunnen verliezen, dus kiest zij voor andere behandelmogelijkheden. Uiteindelijk wordt een borst bij Petra verwijderd.

De hormoontherapie die dan nodig is, heeft invloed op haar stemmingen. Gevolg is dat de zeer positief ingestelde Petra circa vier jaar worstelt met depressiviteit.

Ondertussen krijgt ook Peter grote tegenslagen te verwerken: een faillissement, het overlijden van een dierbare én een burn-out. De positieve instelling van het stel wordt zwaar beproefd. Daar komt nog bij dat Petra last krijgt van botontkalking in haar heupen: ‘Een marathon waarvoor ik trainde of lange wandelingen voor een fotoshoot – ik werk als fotograaf – trek ik niet meer.’

Extra tegenslag door corona

Tegenslagen stapelen zich nog meer op wanneer het coronavirus ons land bereikt. Petra loopt het virus meermalen op, gelukkig zonder langdurige, ernstige gevolgen.

Haar werk als fotograaf komt door corona stil te liggen. Hetzelfde geldt voor het cateringbedrijf dat zij samen met Peter runt. Hoe kun je zoveel tegenslag dragen? ‘Ik heb hulp van een psycholoog gehad’, zegt Petra.

‘De geboorte van mijn kleindochter bracht een ommekeer. Vanaf dat moment is de positiviteit weer helemaal terug in ons leven.’

Werkopdrachten stromen ook weer binnen. Wie weet wat de toekomst verder nog brengt? Petra en Peter kunnen samen veel aan, is gebleken.

En richten zich nu graag op genieten van leuke dingen van het leven. Beiden houden van de Formule 1 en kijken nu uit naar een zomervakanties waarin ze samen naar racewedstrijden kunnen gaan.

Tekst: Sharida Mohamedjoesoef en Bettina van de Kar