Ik ben iemand die van nature graag dingen onderneemt. Voorheen plande ik eigenlijk veel te veel op één dag. Na de niertransplantatie plan ik bewust, omdat mijn lichaam hard moet werken om het allemaal bij te houden.
De eerste keer met mijn nieuwe nier naar de supermarkt, de eerste keer afspreken inclusief de eerste knuffel met een vriend etc. Er is voor mij echt een tijdperk voor en na.
Na de transplantatie is het toch wel klaar met het zijn van nierpatiënt? Ik merk nu dat veel mensen dit denken. Ze hebben helaas ongelijk. Neem bijvoorbeeld de medicatie die ik moet innemen.
De titel is een heel sympathiek bedoelde vraag. Toch ervaar ik een ‘probleem’ in de manier waarop de vraag wordt gesteld. Ondanks dat ik de vraag in de basis heel erg waardeer.
