Zeuren over de zorg?

Juni 2017

Wij Nederlanders klagen wat af met z’n allen; zodra we die dikke winterjassen aan moeten of als het juist veel te warm is. We zeuren over familie, onze naaste buren, de politiek en zeker ook over ons gezondheidszorgsysteem. Soms is het goed om daar even op een afstandje over na te denken.

Onlangs kon ik dat doen tijdens een vakantie in Zuid-Amerika. Hoewel deze vakantie heel ontspannend was, moest ik zo nu en dan aan werk denken. Want ik werd me er, ver van ons land vandaan, weer extra van bewust hoe goed de Nederlandse gezondheidszorg geregeld is en hoeveel slechter het ervoor staat met de zorg in verschillende andere landen. Een aantal jaar geleden heb ik dat zelfs van zeer dichtbij ervaren, toen ik 4 maanden in een ziekenhuis in Paramaribo werkte.

‘Ik heb in Suriname gewerkt. Transplantatie is daar (nog) niet mogelijk’

Bepaalde antibiotica bleken in het hele land gewoonweg niet (meer) te krijgen. Antibiotica notabene. In Nederland 1 van de meest ‘gewone’ basismedicijnen, was nergens te krijgen. Ik moest patiënten met minder passende antibiotica behandelen, en dan maar hopen dat het zou werken. Of wat te denken van die CT-scan die niet gemaakt kon worden omdat de patiënt niet de juiste verzekering had. Het was een zeer intensieve, maar ook mooie werkervaring.

Mijn band met Suriname is nog niet helemaal verdwenen. Als nefroloog-niertransplantatie moet ik af en toe slikken als ik lees over de snelle stijging van dialysepatiënten in dat land. Niertransplantatie is daar (nog) niet mogelijk. Zet daar tegenover dat in Nederland het laatste decennium het aantal niertransplantaties behoorlijk is toegenomen. Zo’n verschil tussen Suriname en ons land is op z’n zachtst gezegd schrijnend te noemen.

24/7 staat een team voor je klaar

Een patiënt met een nieuwe nier moet flink wat pillen slikken. Die persoon krijgt mogelijk bijwerkingen van die medicijnen. Tevens moet hij of zij heel regelmatig - in het begin zelfs vaak - op de polikliniek komen. Dat is best een opgave. Maar ja, er staat hier, anders dan in veel andere landen, wél 24/7 een team voor je klaar om je op te vangen, medicatie is eigenlijk altijd beschikbaar en de regen komt niet naar binnen waaien bij slecht weer, zoals dat in Suriname wel het geval is. Dat bij elkaar opgeteld, hebben we het eigenlijk best goed.

Het kan nóg beter

En toch, ergens in mijn achterhoofd fluistert een stemmetje: maar al die pillen, bijwerkingen en complicaties dan, die zijn toch heel naar?! Tja, het kan inderdaad nóg beter. Daar werken we met z’n allen hard aan; van de teams in ziekenhuizen tot medisch onderzoekers. Op regionaal én landelijk niveau om zodoende de allerbeste te worden in het zorgen voor patiënten. U begrijpt, na mijn vakantie was er direct weer een berg werk te verzetten. Voor degene die binnenkort of wat later van een vakantie mag genieten: alvast fijne vakantiedagen!