Klaar ermee
Er zijn van die dagen dat verschillende patiënten op de poli met hetzelfde
probleem komen. Vandaag was zo’n dag, de dag van ‘ik ben er klaar mee‘.
Eerst komt mevrouw Berends binnen. Zeven jaar geleden onderging ze een tweede niertransplantatie. Eigenlijk heeft ze nooit veel klachten, haar nierfunctie is stabiel. Maar vandaag kijkt ze al bij binnenkomst niet zo gelukkig. Wanneer ik vraag hoe het gaat, roept ze uit: ‘Nou, ik ben er gewoon zo klaar mee!’
Ze vertelt dat ze de afweerremmende medicijnen nog stipt inneemt, maar met de andere medicijnen wat laks is geweest. Daarnaast heeft ze geen zin meer om op haar voeding te letten. Na al die jaren van ziekenhuizen, dokters, medicijnen, en nu ook nog een slecht genezende wond aan haar voet, ziet ze het even niet meer zitten. ‘Er komt steeds weer wat nieuws bij. En dat wordt vast niet beter in de toekomst.’ Mevrouw heeft zelf al bedacht dat ze hier hulp bij wil. Ze gaat hulp van een psycholoog zoeken.
Na jaren van ziekenhuizen, dokters en medicijnen, ziet ze het niet
meer zitten
Meneer Draaisma is nu aan de beurt. Hoewel hij altijd netjes zijn anti- afstotingsmedicijnen nam, kreeg hij toch afstotingsverschijnselen. Deze waren snel onder controle, maar meneer voelde daarna veel weerstand tegen constant op zijn gezondheid letten om klachten binnen de perken te houden.
Zo moet hij diverse malen per dag katheteriseren om de blaas goed leeg te maken. Als hij dat niet doet, blijft er te veel urine achter en ontstaan al snel urineweginfecties. Meneer Draaisma ging een tijdje minder katheteriseren en minder goed op zijn voeding letten. Maar daardoor ging hij zich nog slechter voelen. Dus pakt hij nu de draad weer op: ‘Want ik wil nog de rest van mijn leven met deze nier doen, dokter!’
Tot slot komt mevrouw Martens binnen. Haar niertransplantatie dateert van twaalf jaar geleden. Vorig jaar is haar man geopereerd aan darmkanker. Helaas is de kanker teruggekeerd. ‘Maar ja, we gaan gewoon door, hoor. We hebben al zoveel ervaring met ziek-zijn en ziekenhuizen, dit gaat ons ook weer lukken.’
‘s Avonds besef ik dat mijn patiënten zelf een oplossing hebben bedacht voor hun problemen. Wat een veerkracht kunnen mensen toch hebben. Eigenlijk was het de dag van de veerkracht!
Margriet de Jong is internist-nefroloog bij het Universitair Medisch Centrum Groningen. Zij richt zich met name op transplantatienefrologie, onderzoek naar nieuwe medicatie en ‘zwangerschap en nierziekten’.
In ons tijdschrift Nier magazine schrijft ze elke 2 maanden een column.