Dat is nog eens een bittere pil, die vele pillen


Translate
Select the tekst you want to translate and then choose ‘Translate’. You can choose to listen or to read the translated text.

April 2017

In mijn eerste jaar als internist in opleiding werd ik ’s ochtends vroeg, tijdens het visites lopen, direct bij een 1e contact met een dialysepatiënt met de neus op de feiten gedrukt: deze nierpatiënt moet per dag meer dan 40 tabletten slikken.

Stuk voor stuk zijn die pillen van belang. Voor sommige mensen is het een hele opgave om al die tabletten secuur te nemen. Of om naast al die tabletten ook nog genoeg te eten. En tja, beide opties zijn nodig voor de gezondheid. Zowel bij dialyse- als transplantatiepatiënten.

Overzicht houden op je medicijnen

Ik vind het dan ook belangrijk in de spreekkamer aan de orde te stellen hoe patiënten met het gebruik van hun medicijnen omgaan. Zo was een tijdje geleden een jongeman op het spreekuur, die net zijn 2e niertransplantatie achter de rug had. Hij was heel gemotiveerd om nooit meer terug te keren naar de hemodialyse. Vanaf de dag van transplantatie kreeg hij een aantal nieuwe medicijnen. In het begin lukte het de juiste medicatie op het juiste moment te nemen en overzicht te houden: alleen al door alle moeilijke namen die de diverse pillen hebben, is dat niet bepaald makkelijk. Daarbij veranderde er bijna iedere week wel wat aan de medicijnen, qua dosering en samenstelling. En al snel veroorzaakten enkele medicijnen bijwerkingen.

Het heikele punt was dat hij door de constante veranderingen steeds minder overzicht had, het lukte uiteindelijk niet meer om thuis bij te houden welke pillen hij op bepaalde momenten moest nemen. En dat kan levensgevaarlijk zijn, omdat de bescherming van de nier tegen afstoting afhangt van het keer op keer op tijd innemen van de juiste medicijnen. En dat moet zeker 2 keer per dag.

Afstoting!

Bij de frequente poli-controles vlak na de transplantatie zag ik al snel dat zijn nierfunctie wat achteruitging: hij bleek inderdaad een afstoting te hebben. Waarschijnlijk kwam dit doordat hij te weinig medicijnen innam, met als resultaat dat hij weer opgenomen moest worden in het ziekenhuis. Gedurende die week herstelde zijn nierfunctie gelukkig goed. Na de opname kreeg hij wekelijks hulp van de thuiszorg bij correct en tijdig gebruik van de diverse medicijnen.

Al snel konden doseringen omlaag, en kreeg hij weer vat op een juist gebruik van zijn medicatie. Na een tijdje had hij geen ondersteuning meer nodig en nam hij afscheid van de dames van de thuiszorg.

Het gaat goed

Elke poli-controle nam hij trouw al zijn medicijnen mee, zodat ik ze samen met hem na kon kijken. En sindsdien gaat het goed. Niet alleen met de medicijnen en zijn nierfunctie, maar ook met hemzelf. Hij sport verschillende keren in de week en hij is weer begonnen met studeren.

Zo zie je maar, al die pillen kunnen lastig zijn, maar zijn bedoeld om de nieren op gang te houden, waardoor je jezelf weer kunt zijn.

Margriet de Jong is internist-nefroloog bij het Universitair Medisch Centrum Groningen. Daarnaast doet ze onderzoek naar nieuwe medicatie bij transplantatiepatiënten.

In ons tijdschrift Nier magazine schrijft ze elke 2 maanden een column.