Back to the future

Oktober 2017

Nog niet eens zo heel lang geleden las ik tijdens mijn ontbijt een artikel over toekomstplannen die ons dagelijks leven ingrijpend kunnen veranderen. Denk aan een proef met winkels zonder kassa, een telefoon zonder batterij en een bekende autofabrikant die al zijn auto’s wil maken met algehele of deels elektrische aandrijving. In het artikel werd een futuroloog opgevoerd die een flinke transformatie in ons dagelijks leven verwacht.

Nieren uit de printer

Jammer genoeg zei deze futuroloog helemaal niets over de gezondheidszorg van de toekomst. Ik denk namelijk dat op mijn werkgebied ook zeker van alles zal veranderen.

Wist u bijvoorbeeld dat in onderzoeksverband al geprobeerd wordt om stukjes weefsel te printen? Er zijn zelfs plannen om, in een later stadium, een nier uit een printer te laten rollen. Dat klinkt mij toch nog heel wat futuristischer in de oren dan een geheel elektrisch aangedreven auto.

Urine proeven om suikerziekte te diagnosticeren

Op bijvoorbeeld congressen nemen wij wetenschappers kennis van wat verschillende onderzoeksgroepen al gelukt is (in kleine stapjes vooruit). Ik denk dan vaak even aan vroegere tijden, toen de diagnose suikerziekte gesteld werd door urine simpelweg te proeven om te beoordelen of deze (te) zoet smaakte. Als ik toen had geleefd, had mij dat dan toch de wat minder aantrekkelijke kant van het vak geleken.

In die tijd hadden de artsen vast niet kunnen bevroeden dat bloed en urine in een hypermodern laboratorium onderzocht kunnen worden, zoals dat tegenwoordig gebeurt.

Een vereniging als een vlinder

Transformatie in technisch opzicht kunnen we ons voorstellen; van vroeger naar nu, zelfs van nu naar de toekomst. Maar hoe zit dat met het intermenselijke? Ach ja, de dokters van tientallen jaren geleden waren vast paternalistischer, de patiënten van tegenwoordig zijn mondiger.

Daarbij is het toch geweldig dat zo’n patiëntenvereniging als de NVN is opgericht? Een vereniging die met de tijd is meegegaan en zich heeft ontwikkeld door de jaren heen. Als een rups die zich de afgelopen 40 jaar ontpopt heeft tot een vlinder, die langs alle verschillende spelers in het veld komt en daar nieuwe kleur en energie geeft aan de bezigheden van professionals zoals ik, maar er zeker ook voor nierpatiënten is.

Werken aan verbeteringen voor nierpatiënten

Daarbij spreek ik de hoop uit dat dit wellicht in de toekomst voor patiënten is die zonder medicijnen kunnen na een transplantatie. Ook dat hadden mensen zich vroeger vast niet eens kunnen voorstellen, maar ik werk mee aan onderzoek dat dit probeert mogelijk te maken.

De missie van de NVN (nierpatiënten helpen bij het behouden en/of verbeteren van hun kwaliteit van leven) zal vast hetzelfde blijven, maar de manier waarop dit wordt ingevuld, zal mogelijk weer verder transformeren. Ik ben trots dat ik daar met mijn werk een steentje aan kan bijdragen.

Mijn hartelijke felicitaties aan alle medewerkers en oprichters van de NVN, op naar de volgende 40 jaar!