Krew Madrid

Op 8 juli was het dan zover: 7 jongeren met een nierziekte vertrokken naar Madrid voor het internationale jongerenkamp KREW. Benieuwd hoe het hen vergaat? Op deze pagina houden de deelnemers een dagboek bij en plaatsen we foto's!

Zaterdagochtend verzamelden Lucas, Fiene, Pien, Olivier, Joaquin, Olga, Ief en hun ouders zich op Schiphol. Voor zowel de jongeren als de ouders was het wel een beetje spannend; sommigen gingen voor het eerst vliegen of voor het eerst zonder hun ouders op vakantie. Maar iedereen had er natuurlijk heel veel zin in, want KREW betekent veel leuke activiteiten ondernemen en nieuwe mensen ontmoeten!

Wat is KREW?

De Kidney Recreation & Education Week wordt georganiseerd door de European Kidney Patients' Federation (EKPF) in samenwerking met de aangesloten landelijke nierpatiëntenverenigingen, zoals de NVN. Dit jaar zijn er 30 deelnemers uit Spanje, Portugal, Finland, Polen, Griekenland en Nederland. Voor medische ondersteuning zijn er 9 verpleegkundigen aanwezig. 

Er komt veel op tieners met een nierziekte af. Daarom zijn er naast alle gezellige activiteiten, ook sociaal-educatieve workshops om de ziekte beter te begrijpen, therapietrouw te bevorderen en symptomen van de nierziekte beter te herkennen en er beter mee om te gaan.

Dagboek

Elke dag hield een van de deelnemers een dagboek bij en stuurden ze foto's. Bekijk ze hieronder. 

Zaterdag 8 juli 

Nadat onze ouders ons op schiphol hadden uitgezwaaid was het een kwestie van door de douane gaan en wachten bij de juiste gate. Na ruim een uur gewacht te hebben, boarden we het vliegtuig en met enige vertraging stegen we op in de richting van Madrid. Omdat de vlucht naar Madrid niet heel lang duurt, bereikt het vliegtuig niet de maximale hoogte. Gemengd met de wolkvrije lucht leverde dit een mooi plaatje op.

Na 40 minuten over het dorre Spanje te hebben gevlogen, landde het vliegtuig veilig op het vliegveld van Madrid. We haalden onze koffers op en we werden bij de ingang opgewacht door een leider van het kamp. De bus moest eerst nog een andere groep ophalen, dus we moesten nog zo’n 30 minuten wachten. We moesten binnen wachten, maar ik weet niet waarom. Misschien omdat het in Madrid gemiddeld een kleine 35 graden is.

Eenmaal in de bus begon de rit naar de camping. Hobbel de hobbel en over kronkelige wegen reden we richting de bergen. Dichtbij de camping sloeg de nogal grote tourbus een nogal klein en steil paadje in. We zijn zonder kleerscheuren op de eindbestemming gearriveerd, maar ik heb het idee dat de tourbus er nu nog steeds staat, omdat deze onmogelijk kon keren of in zijn achteruit 500 meter richting de ontboste weg kon rijden.

Op de camping kregen we onze hutten aangewezen, waar we met 10 mensen uit allerlei landen in slapen. We waren in het begin wat sceptisch over de hygiëne en luxe, maar daar wordt op het moment van schrijven aan gewerkt. Het avondeten was even wennen, we aten uit gevangenisbakjes, maar het was wel lekker. Toen was het tijd om te douchen, omkleden en slapen.

Lucas

Zondag 9 juli

Werden wakker en gingen naar de ontbijtzaal. Na het ontbijten deden we spelletjes om de namen te onthouden en maakten we een handtekening. Daarna mochten we eindelijk naar het zwembad.

Na het zwembad hadden we een warme lunch. Dat was even wennen maar het was wel lekker. Tussendoor hielden we een siësta en daarna gingen we weer zwemmen. In het zwembad deden we leuke spelletjes en activiteiten. Daarna gingen we douchen en deden we landenspelletjes onder de bomen, gevolgd door het avondeten.

En tot slot hadden we nog de spanish night, waar we de tango en Spaanse feesten hebben geleerd. En op het laatst deden we weerwolven in de Spaanse versie. Toen was het tijd om te gaan slapen.

Olga en Fiene

Maandag 10 juli

We werden vandaag wakker, we hadden allemaal wel lekker geslapen, maar het is wel een warme nacht geweest. We hadden een ventilator gekregen en wat schoonmaakspullen gekregen voor de stank, dus de nacht was te doen.

We hadden in de ochtend een ontbijt en toen kwam de vraag op: Waarom is de melk warm? We zijn nu eindelijk op het antwoord gekomen om half 10 's avonds en dat is om de Mariakoekjes in te dopen. Nu daar achter gekomen te zijn, klinkt het heel logisch.

Na het ontbijt hadden we 10 minuten om ons om te kleden en klaar te maken voor de activiteiten. Activiteit 1 was een klimparcours in het bos. Dat zag er makkelijker uit dan het was, maar iedereen ging er goed door heen. Zelfs Olivier, die niet zo makkelijk loopt, had een poging gewaagd.

Daarna hadden we activiteit 2 dat was kratten stappelen. Joaquin kwam erg hoog: hij moest nog maar 1 krat van de 10 dat was zo'n 3 meter hoog denk ik. Fiene en Lucas kwamen samen ook heel hoog.

En daarna gingen we door naar activiteit 3 en dat was in een hoog net klimmen. Olga was supersnel en daarna gingen we abseilen en pijl-en-boogschieten met echte pijlen. Ik had natuurlijk 1 geraakt.

Daarna gingen we weer warm lunchen, deze keer kregen we pasta bolognese zonder balletjes, alleen de saus. Toen zaten we lekker vol en kregen we vrije tijd: proberen te slapen of uit te rusten. Toen we uitgerust waren, mochten we lekker zwemmen en deden we het spel wie het hoogste bommetje kan maken, daar was Pien erg goed in. Ik denk dat de Poolse vrouw nog steeds nat is. 

Toen even snel douchen en was er een leuke workshop van Ans en Annemieke. Toen even avondgegeten en daarna was de Griekse en Cyprische avond. Er werd veel gedanst en we kregen een apart snoepje en iedereen was druk. Na dat kroop iedereen gelijk zijn bed in, want morgen weer vroeg op.

Ief

Dinsdag 11 juli

Vandaag was de grote dag, we gingen naar Madrid! Omdat Madrid vanaf onze camping nog zeker 1 uur rijden is vertrokken we iets eerder. Om 08.15 uur vetrokken we, dus dat betekent dat de wekker om 07.30 uur ging. Met slaperige gezichten stapten we één voor één de bus in.

Omdat we zo vroeg vertrokken was er geen tijd voor een uitgebreid ontbijt, dus deze kregen we in de bus. Met een bodem bestaande uit chocolademelk, fruitsap, een appel en heel veel koekjes was het tijd om Madrid vanuit de bus en met de benenwagen te gaan zien.

Bij het grote park in Madrid stopte de bus even en stapte er een tourguide in, nu kon de tour van Madrid echt beginnen. De bus begon te rijden en de tourguide vertelde ons over de geschiedenis van Spanje en hoe je dat aan alle gebouwen kon zien.

Het ene gebouw kwam bijvoorbeeld uit de 16e eeuw en de andere weer uit de 17e eeuw. Sommige kinderen (waaronder voornamelijk Nederlanders) wilden graag het Santiago Bernabeu zien, het stadion van Real Madrid dat op dit moment hevig gerenoveerd wordt.

Er staat in de binnenstad van Madrid vaak veel file, dus de tour duurde zeker ruim een uur. Na door de villawijk van Madrid te hebben gereden parkeerde de bus in een grimmige ondergrondse busparkeerplaats en was het tijd om Madrid en de hitte te voet te zien. We vulde allemaal onze waterfles nog één keer bij en daarna was het echt tijd om naar buiten de hitte in te gaan.

Op de trap naar buiten viel bij de meeste mensen de moed al in de schoenen, maar omdat de Spaanse tourguide ons watjes vond, moesten we onze mond wel houden. We liepen, uiteraard zo veel mogelijk in de schaduw, langs de toeristische plekjes en een groot plein waar jaarlijks veel feesten worden gegeven. Toen liepen we langs een plein waar op de grond groot stond dat dit het middelpunt van Madrid was dus uiteraard moesten we hier een kijkje nemen.

Na de korte wandeling werden we opnieuw opgehaald door de bus en reden we zo'n vijf minuten naar het nationale museum Prado. Hier stopten we om het museum te bezoeken. Eenmaal door de beveiliging kregen we allemaal een oortje in en kon de korte tour van min of meer een uur beginnen. De tour duurde erg kort en ik weet bijna zeker dat we minstens 30% van het museum niet eens gezien hebben.

Buiten het museum kreeg iedereen een lekker lunch en aten we deze op het plein bij het museum op (uiteraard in de schaduw). Toen kon iedereen bij een winkeltje tegenover de straat nog een souveniertje kopen en konden we eindelijk de goed gekoelde bus weer in.

Eenmaal terug op het kamp mochten we in de avond nog twee uurtjes zwemmen en was het uiteindelijk etenstijd. Na het avondeten was er nog een Poolse avond georganiseerd waarin de onderandere de stoelendans hebben gedaan. En toen dat voorbij was kon iedereen eindelijk fris en wel terug naar bed.

Lucas

Woensdag 12 juli

De dag begon met een gewoon ontbijt, zoals altijd. Na het ontbijt vertrokken we naar een prachtig meer, waar we gingen kanoën. De plaatselijke expert legde ons, met een licht Schots accent, de activiteiten op het water uit. Het begon allemaal heel onschuldig, met wat roeien over het water, totdat alle bootjes naast elkaar moesten gaan liggen en twee mensen van plaats moesten wisselen. Toen gingen we aan land, waar we een korte estafette deden. Op de terugweg moest er op gegeven moment één van de twee opvarenden gaan staan, zoals in Venetië. Toen er iemand luidkeels O sole mio begon te zingen, was de sfeer compleet.

Daarna dachten we dat we klaar waren, maar het bleek dat we nog op een paar grote sups gingen, met z’n twaalven tegelijk. Op één van de sups lukte het om met iedereen tegelijk te springen. Op een ander werd het geprobeerd, maar dat resulteerde voor meer dan de helft in zwemmen naast de sup. Ook was er een spectaculaire reddingsactie van een zonnebril, waarvan ik de context maar weglaat.

Na de lunch en terugrit ging de middag weer voorbij zoals gewoonlijk; relaxen, zwemmen, et cetera. De workshop was het maken van een klein boekje, met een gedecoreerde voorkant.

De avond was echter de Hollandse avond. De avond begon met een kleine ‘speech’ van Olivier over waarom oranje de nationale kleur is van Nederland, terwijl die niet in de vlag zat. Daarna stelden we allemaal een vraag over Nederland, gevolgd door koekhappen. Het zag er hilarisch uit om te zien hoe een stelletje buitenlanders probeerden om een zwevende koek te vangen. Hierna was het tijd voor het hoogtepunt van de avond; de muziek. Deze bestond uit Links rechts van de Snollebollekes, waar we als Nederlanders er energiek uit moesten zien, en als afsluiting Polonaise hollandaise, waar we met het hele kamp in cirkels hebben zitten polonaise-en.

Olivier

Aanvulling van Ans: We hadden de hele zaal versierd met vlaggen en ballonnen! Er waren Hollandse snoepjes en koekjes met vruchtenhagel. Iedereen kreeg een Oranje Slinger om en rood-wit-blauw op de wangen. Toen ze weggingen kregen ze nog als herinnering een sleutelhanger met klompjes mee. Vonden ze ge-wel-dig! Het was een fantastische avond. Iedereen vond het super. 

Donderdag 13 juli

Vandaag konden we lekker uitslapen na de indrukwekkende Hollandse avond. Na het ontbijt gingen we wandelend naar Miraflores, eindelijk konden we geld uitgeven! Het was een klein plaatsje dus we waren snel klaar. De terugwandeling was best pittig, want we moesten berg op, iedereen was bezweet moe kapot.

Na de lunch (worst rijst tomatensaus) hadden we vrije tijd en konden we heerlijk uitrusten op bed. Nadat we hadden uitgerust deden we een crosswordpuzzel en daar kon je een speld als prijs winnen.

Nadat we dat hadden gedaan mochten we eindelijk zwemmen! We namen een afkoelende duik en ik kan je vertellen dat het veel hielp nadat we een warme tocht achter de rug hadden.

We gingen heerlijk avond eten met gebakken aardappeltjes, iets met olijven en gehaktballetjes. Daarna hadden we een leuke Portugese avond en er was nog een show voor de hutjes, dus hebben we daar naar gekeken en daarna lagen we allemaal op 1 oor.

Olga

Vrijdag 14 juli

Dat was de laatste dag dan. We zaten aan het ontbijt en iedereen dacht dat we gingen koken, maar dat ging niet door. In plaats daarvan gingen we naar een escape room.

We werden verdeeld in groepjes en moesten moeilijke opdrachten maken, zoals knikkers tellen en dan de code kraken of een puzzel leggen en dan een stukje papier zoeken. Uiteindelijk, als je alle puzzels had voltooid, kregen we allemaal stukjes papier en kwamen we erachter dat het niet paste. Toen hoorde ik Lucas heel hard roepen: 'We moeten samenwerken!' Dus gingen we allemaal naar buiten en toen we de 2 blaadjes bij elkaar hadden gelegd, was het opgelost.

Daarna gingen we lunchen en kregen we vrije tijd om de koffers te pakken. We gingen voor de laatste keer zwemmen en spelen met de grote bal; even douchen en netjes maken voor de speciale avond; lekker eten van tevoren... We konden al het zout en zoet dat we heel de week niet hadden gegeten zo inhalen als je zag wat voor lekkers daar op tafel stond!

We versierden onze hoofden, brillen op, vlag om, en toen gingen we los op de Macarena, de Snollebollekes en nog veel meer leuke nummers.

Voor we het wisten was het al 1 uur en gingen we lekker naar bed, want morgen weer vroeg op om naar huis te gaan!

IEF

Zaterdag 15 juli

Onze laatste nacht werd een kort nachtje omdat de Spanjaarden (andere groep) nog tot 2,45 uur aan het feesten waren. Natuurlijk hadden onze gehoorzame kinderen hun koffers al keurig ingepakt en konden we door naar het ontbijt. Nog 1 keer stokbrood met jam… Gelukkig hadden we onze gekleurde hagelslag en ontbijtkoek nog.

Om 11.00 uur vertrok de bus naar het vliegveld. Wij namen met een knuffel afscheid van Daniel en Monica, onze steun en toeverlaten van deze week, samen met hun collega’s natuurlijk. Eenmaal op het vliegveld in Madrid moest er nog even iets lekkers gegeten worden. Muffins, sandwiches, en de broodjes gezond. Ief werd helemaal blij van zijn cappuccino en Pien ging van brood naar chocola naar cola! Na 50 min vertraging vertrokken we naar Amsterdam. De vlucht ging prima. Eenmaal op Schiphol werden we opgewacht door van die leuke assistentiekarretjes. Daar gingen we dan hoor! Keurig afgeleverd bij de bagageband. En daar, achter de ramen, zagen we eindelijk alle ouders weer staan. Ans en ik hebben daar alvast een beetje afscheid van de kids genomen. We hebben ze bedankt voor deze topweek en verteld dat we heel trots op ze zijn.

Nog een keer werden de vlaggen en oranje slingers gepakt. Op naar de deur voor het grote knuffelmoment. Wat waren ze gemist, en wat was iedereen blij dat ze weer thuis waren!

Er volgde nog een korte speech voor Ans en mij en we kregen een heel leuk pakketje maar vooral een hele leuke collage van allemaal Madridfoto’s. Wat een verrassing!

Lieve Fiene, Ief, Joaquin, Lucas, Olivier, Pien en Olga, wat hebben wij genoten van jullie. Dank jullie wel voor al jullie enthousiasme, gezelligheid en alle lol die we samen hebben gehad. Ans en ik zullen deze week niet gauw vergeten.

Daarnaast wil ik Ans heel erg bedanken dat ze mij mee heeft gevraagd naar deze week. Onze samenwerking was top en ging als vanzelf. Deze week heeft mij heel veel positieve energie gegeven!

Ik hoop iedereen gauw weer te zien op een andere dag georganiseerd door de NVN. Dus houd de site goed in de gaten!

Lieve groetjes, Annemieke